Smelik & Stokking december 2002 EXPOSITIE AMSTERDAM   05 . 03 . 2004 - 11 . 04 . 2004

 

Kevin Hendley (1961)

Gesoigneerde heren in gedempt licht. Leefden Caravaggio en Rembrandt nog dan zouden zij Kevin Hendley (1961) waarschijnlijk als collega-schilder beschouwen. Hendley verrast de toeschouwer door zijn magistrale beheersing van het clair-obscur, de techniek en de stofuitdrukking. Elementen die deze 16de en 17de –eeuwse meesters tot in de finesse in hun vingers hadden. Hendley voegt er zijn eigen ingrediënten aan toe: verborgen humor die op originele wijze in het werk is terug te vinden en het samenspel van traditionele en hedendaagse elementen. Op de gerenommeerde St-Martins kunstacademie in Londen vond Hendley niet één leraar die bereid of in staat was hem het oude ambacht te leren. Niet gepreoccupeerd met de hedendaagse avant-garde stromingen, bestudeerde hij tijdens zijn studie daarom maar zelf zijn grote voorbeelden in de National Gallery in Londen. Hij bewondert Caravaggio en adoreert Rembrandt, de absolute meester van het licht. Daarnaast noemt hij Velasquez, Toulouse-Lautrec en Honoré Daumier als schilders die hem inspireren. Een interessante reeks schilders. Op het eerste gezicht misschien een weinig voor de hand liggende combinatie. Maar wie het werk van Hendley ziet, komt kenmerken van al deze meesters tegen. Het theatrale licht van Rembrandt en Caravaggio, de gedistingeerde portretkunst van Velasquez, de humor en tragiek in de raak getroffen beelden uit het dagelijkse leven van Toulouse-Lauterc en Daumier. Hendley haalt zijn motieven eveneens uit de dagelijkse werkelijkheid. Hij maakt schetsen van situaties die hij tegenkomt: op straat, in de kroeg, bij operagezelschappen. Hij maakt geen foto’s omdat het tekenen als oefening dient. In de studio werkt hij de schetsen uit. Talloze voorstudies gaan aan het schilderen vooraf. Hendley schept vanuit deze beelden een geheel eigen schilderkunstige wereld. Een fascinerende wereld waarin voornamelijk mannen figureren. Het zijn goed geklede mannen, keurig in het pak, gezicht in de plooi, echte gentlemen. Achter deze onberispelijke façade vermoeden wij de aanwezigheid van een verrassende binnenwereld. Vreemde contrasten, een tragikomische noot, iets onbestemds in de gelaatsuitdrukking van de mannen dat herinnert aan de jongen die zij ooit waren, versterken deze indruk. Soms zijn vervreemdende elementen toegevoegd aan hun kleding: een hemd over een pak gedragen, een merkwaardig hoofddeksel, een groot servet dat om de nek geknoopt is, een opgespeld schetsje. Er is vaak een merkwaardig contrast met de omgeving. De heren in pak worden vergezeld door zorgvuldig geportretteerde schapen, of afgebeeld met een onverklaarbaar attribuut. Het gegeven blijft steeds simpel. Hendley verliest zich nergens in onnodige details. De schilderijen worden opgebouwd uit lagen olieverf en geschilderd op paneel. De kleuren zijn zorgvuldig afgewogen, meestal ingetogen. Hendley laat de gebruikte traditionele werkwijze bewust contrasteren met de motieven uit het dagelijkse leven. Het is de spanning tussen deze twee werelden die hem boeit. Kevin Hendley werd geboren in Derbyshire als zoon van een mijnwerker. Voordat hij met zijn schildersopleiding begon, voltooide hij een opleiding tot meester-slager. Hij studeerde aan de St. Martin’s School of Art & Design. Al voor zijn afstuderen werd hij benoemd tot ‘artist in residence’ van de Royal Opera. Hij exposeerde eerder in Londen bij Sue Williams en kreeg verschillende opdrachten in en buiten Engeland. Vanaf 1997 wordt Kevin Hendley exclusief door Smelik en Stokking Galleries vertegenwoordigd.


 

 

 

Anke Birnie (1943)


 

 

 

Yakov Feldman (1969)

Het werk van Yakov Feldman (1969) laat zich niet gemakkelijk typeren. Het is niet onder te brengen bij een stroming of een bepaald genre. In zijn schilderijen gaat de meeste aandacht  uit naar de mens, vooral het menselijk gezicht. Maar portretkunst, in de zin van afbeeldingen van bestaande mensen van vlees en bloed, is het niet te noemen. De afgebeelde figuren lijken ‘uitgeknipt’ uit het verleden. Ze worden ‘geplakt’ op een achtergrond die vaak het karakter heeft van een morsig tafelblad, vol vlekken,  maar soms ook effen blijft of een nevelig landschap laat zien. Ze zijn omringd door allerlei tekens, briefjes en anachronistische objecten als kleerhangers en nagelschaartjes. Het zijn toevoegingen waarvan de betekenis de toeschouwer ontgaat, maar die kennelijk iets met de raadselachtige personen te maken hebben.  Zij zouden beroemde dichters, filosofen of hovelingen uit de Renaissance kunnen zijn. Hun voorkomen heeft iets ascetisch, onaards. Het licht is geheimzinnig ingehouden en doordringend tegelijk, alsof het om een nachtelijke opname gaat. De gezichten hebben een verwantschap met portretten uit de vroege Renaissance als van Giotto of Van Eyck maar ook met de Russische iconografie. De door Feldman gebruikte techniek van dunne lagen glacerende olieverf op paneel versterkt het verstilde, etherische karakter van de schilderijen. Opvallend zijn de glanzende, kristallijnen ogen. Zij lijken, met hun doordringende blik, door de lagen van de geschiedenis heen, contact te maken met het heden. Yakov Feldman is in 1969 in Vitebsk (Wit-Rusland) geboren. Hij studeerde af aan de plaatselijke Kunstacademie in 1987 en nam deel aan groepstentoonstellingen in Vitebsk, Moskou en Sint Petersburg. In 1990 emigreerde hij naar Israël. Hij exposeert sindsdien regelmatig – zowel solo als in groepsverband – in o.a. Jeruzalem, Los Angeles, Parijs en Londen.